Aankomst Baquai

woensdag 29 december 2010.

Positie: Baquai, Port Elizabeth

Scheepstijd: 22.00 uur, (LT. 21.00 ) (GMT-4)

Rond het middag uur bereiken we de haven Port Elizabeth op het eiland Beguai. In de havenmond ligt een enorm passagiersschip uitgedost als een zeilschip. Het is de Sea Wave van clubmed.  De luxe spat van het schip af. In de haven zelf liggen vele zeilschepen en Catamarans. Het is voor de “Eendracht”  lastig een goede ankerplaats te bemachtigen met voldoende ruimte. Eenmaal voor anker kunnen we met de tender naar de wal.

Port Elizabeth is een dorpje dat tegen een heuvel is aangebouwd. Het heeft een hoofdstraat waar alles samen komt. Met een halfuurtje heb je het wel gezien en kom je te recht in een van de vele lokaliteiten. We hebben in een internetcafé nog geprobeerd het Webblog bij te werken maar het blijft een eiland waar soms wel en soms niet iets werkt.

Na het eten en drinken van Kreeft en diverse cocktails weer naar het schip daarbij slalommend tussen de vele schepen.

Scheepstijd: 07.00 uur, (LT. 06.00 ) (GMT-4)

Het anker wordt gelicht en we zijn onderweg naar Port Elizabeth op het eiland Bequai. Dit ligt op 4 uur varen van Mayreau.

Dinsdag 28 december 2010.

Positie: Tobego Gays

Scheepstijd: 23.00 uur, (LT. 22.00 ) (GMT-4)

Rond 18.00 uur scheepstijd hebben we het anker weer gelicht en zijn een stuk terug gevaren naar het Eiland Mayreau, een eilandje met 300 inwoners. Daar zijn we voor de nacht voor anker gegaan in Saline BaY, en het licht in de bedoeling dat wij morgen omstreeks 04.00 uur scheepstij afvaren richting Bequia.

Na het diner bestond de mogelijkheid om te passagieren op het eiland. Natuurlijk hebben wij van deze mogelijkheid gebruik gemaakt en zijn afgezet op een steiger in de haven, waar het inmiddels pikkedonker was geworden. Na een steile klim van zo’n 500 m. zijn we aangekomen bij het eerste de beste cafe “Dennis Hideaway” Na diverse cocktails te hebben geproefd zijn we de berg weer afgerold en met het bootje weer naar de “Eendracht” gebracht. Bij het aanboord hijsen van de Tender is een van de bemanningsleden  overboord gekukeld met als gevolg dat het zwemvest zijn werk deed en er een mooie oranje wordt te voorschijn kwam. Dit onder grote hilariteit van de nog aanwezige opvarenden.

Scheepstijd: 19.00 uur, (LT. 18.00 ) (GMT-4)

Vanmiddag omtreeks 12.00 uus scheepstijd zijn we ten anker gegaan in een van de prachtige lagunes van Tobego Gays, Petite Bateau. Het water is lichtblauw en zeer helder. Overal rond ons liggen kleine eilandjes met even zo vele zeilschepen en catamarans. Met de tender worden we vanaf de “Eendracht” naar een van de strandjes gebracht waar het zand parel wit is. Hier hebben we alle gelegenheid om de zwemmen en te snorkelen en voor de gene die dat willen te bakken. Het is hier oppassen geblazen om niet te verbranden. De reflectie van het water en het zand is nog al scherp. Het gebeid waar we liggen is een beschermd natuurgebied en Parkrangers houden er toezicht op dat er geen wis gevangen word en/of andere zaken uit het gebied worden mee genomen. Net als overal wordt per opvarende van een schip entree geheven.

Aan het strand is het goed toeven. Vanaf het schip is een volle koelbox met drank meegenomen maar deze bleek als snel  leeg te zijn. Op het strand hebben zich de plaatselijke ondernemers genesteld met allerhande snuisterijen. Dingen die je echt niet nodig hebt maar toch weer koopt.

Op en rond het eilandje bevinden zich Leguanen, zwarte pelikanen en zeeschildpadden. Een enkeling heeft geluk en ziet er een of meerdere zwemmen. Een domoor moest  zo nodig weer een schilpad aaien en is meteen afgestraft.

Scheepstijd: 10.30 uur, (LT. 09.30 ) (GMT-4)

We hebben ingeklaard in Clifton, Union. Dit betekend dat we dit voorlopig niet eer hoeven te doen zolang we ons binnen het eilandenrijk van de Grenadines bevinden. We zullen nu verder varen in de richting van een van de Lagunes en daar omstreeks 12.00 uur arriveren.

Scheepstijd: 07.00 uur, (LT. 06.00 ) (GMT-4)

Het anker wordt gelicht en we zijn onderweg naar Union Island, om in te klaren om vervolgens door te varen naar Tobago Gays. Een van de mooiste plekken op aarde waar het tropische verrassing gevoel helemaal naar boven komt met mooie zandeilandjes en mooie lagunes

Maandag 27 december 2010,

Positie: (Carriacou) Hillsborough

Scheepstijd: 22.00 uur, (LT. 21.00 ) (GMT-4)

Rond 17.00 uur, waren de formaliteiten geregeld en konden we aan land. De reis beloofde een bruisend stadje maar een maal aangekomen bleek als gesloten inclusief cafés en Restaurants. Het blijkt dat hier nog 3^e kerstdag wordt gevierd. Toch nog een lokaliteit gevonden (Hotel Laurena) waar, na enig aandringen de gehele keukenstaf, barmedewerkers en bedienend personeel werd opgetrommeld. Heerlijk gegeten en gedronken.

Scheepstijd: 12.00 uur, (LT. 11.00 ) (GMT-4)

Onze middagwacht gaat vandaag gewoon door en rond 16.00 uur scheepstijd bereiken we de haven van Hillsborough op Carriacou. Net als op alle andere eilanden duurt het inklaren lang. Dan maar even zwemmen ter afkoeling.

Scheepstijd: 08.00 uur, (LT. 07.00 ) (GMT-4)

Vanochtend weinig mensen aan het ontbijt. De venijnige golfslag is daar mede de oorzaak van.  Er hangen al weer een paar mensen over de railing om de vissen te voeren. Andere lopen lijk bleek over het dek.

Er staat een straffe passaat wind en in de loop van de ochtend worden de Bezaam, Boomfok en de Binnen Kluiver bijgezet. Het schip bereikt een snelheid van gemiddeld 8 knopen op de zeilen.

Scheepstijd: 03.30 uur, (LT. 02.30 ) (GMT-4)

Wreed gewekt door het schommelen van het schip. We zijn vertrokken naar Carriacou. Het is nog een stukje varen en er staat een nare golfslag.

zondag 26 december 2010, (2^e kerstdag)

Positie: (Tobego) Pirate’s Bay/Charlotteville

Scheepstijd: 23.00 uur, (LT. 12.00 ) (GMT-4)

Rond 19.30 uur, zijn we op het achterschip welkom geheten met een cocktail en werden we even later verzocht plaats te nemen aan tafel. Het uitgestelde kerstdiner kon beginnen met als vooraf een risotto met verschillende soorten vis, gevolgd door een lichte  erwtensoep, entrecote met kousenband en aardappel gratin, ijs met bessensap en als afsluiting Kombuiskoffie. Al met al is het een geslaagde dag.   

Scheepstijd: 13.00 uur, (LT. 12.00 ) (GMT-4)

We zijn weer een uurtje teruggegaan in de internationale datagrens. Aanboord houden we GMT-3 aan, waardoor we langer kunnen genieten van het licht.

We zijn inmiddels vertrokken uit de haven van Scarborough en varen aan de westkant van het eiland omhoog. We zijn op zoek naar een geschikte baai en vinden deze uiteindelijk. De baai heeft de kleurrijke naam van Pirate’s Bay. Aan de baai ligt het dorpje/stadje Charlotteville met enkele strandjes. Het inklaren neemt nog al wat tijd in beslag en we zijn in afwachting op het bericht dat we aan land kunnen. Het eiland Tobego is ontzettend groen van kleur en het ruikt heerlijk fris. Het is de bedoeling dat we een excursie maken naar het regenwoud van Tobego. De zon schijnt weer uitbundig en het is warm. De bus waarmee we naar het regenwoud gaan ziet er niet uit maar heeft wel airco en deze werkt ook nog. De wegen zijn goed onderhouden en geasfalteerd. Ze zijn wel stijl tot zeer stijl en de bus heeft moeite om over de bergtoppen te komen. Aangekomen in het regenwoud worden we afgezet bij een natuurpark en kunnen we een halfuurtje rondlopen. De kleuren zijn intens net als  de geur.

Gezien het verdere programma kunnen we niet langer blijven. Via de zelfde weg rijden we terug en kunnen van af de top van de berg Pirate’s Bay met de “Eendracht”zien liggen. Eenmaal terug aanboord nog even een duik in het koude water (28⁰C),waarna we ons gaan opmaken voor het Kerstdiner.  

Scheepstijd: 08.00 uur, (LT, 07.00) (GMT-4)

Om 02.53 uur, worden we wreed gewekt door het aanzwellen van de motor en het vallen van het anker. Na deze korte onderbreking de rest van de nacht goed geslapen. Bij het ochtend gloren werden we welkom geheten in de Port off Scarborough. De Opper Stuurman en de Bootsman zijn al onderweg naar de plaatselijke autoriteiten om de papier winkel in orde te brengen. Nadat dit is gebeurd zullen we de haven verlaten en naar de ander kant van het eiland varen waar we de beschutting van een baai zullen opzoeken. De haven van Scarborough is voor de “Eendracht” geen geschikte haven, daar er geen kademuur is om tegen aan te liggen en we te ver naar buiten liggen, waar er veer golfslag is.

zaterdag 25 december 2010, (1^e kerstdag)

Positie: : 10⁰.12’.9N/059⁰.36’.3W, koers 310⁰

Tijd: 18.00 uur, (LT) (GMT-3)

1^e platvoet. Vandaag nog geen kerstdiner. Dit is pas morgen als we voor anker liggen bij Scarborough (Tobego). Dus is het een gewone dag.  De verwachting is dat we morgen ochtend rond 03.00 uur aankomen wat inhoud dat onze wacht morgenochtend komt te vervallen en we gewoon door kunnen slapen. Aardig kerstcadeautje. 

Tijd: 14.45 uur, (LT) (GMT-3)

Tijdens het bijwerken van dit verhaal zien we dat aan bakboord zijde zich een enorme regenbui ontwikkeld. De lucht wordt zover het oog reikt grijs en de wind begint op te steke. Nog geen minuut later worden alle zeilen gestreken en valt er een tropismeregenbui over het schip. Iedereen is zeik en zeik nat en iedereen zoekt na een halfuurtje zijn hut op om droge kleren aan te trekken. Zo’n bui hebben wij nog niet eerder tijdens deze reis meegemaakt.

Tijd: 08.00 uur, (LT) (GMT-3)

Voormiddag-wacht. De wacht waar het weer toiletten en douches schoonmaken is. Nadat dit is gedaan is het tijd om alvast preventieve maatregelen te nemen tegen de felle zon, die rond 11.00 uur al weer vrolijk op ons staat in te branden.

Vrijdag 24 december 2010,

Positie: : 08⁰.21’.3N/057⁰.39’.1W, koers 320⁰

Tijd: 20.00 uur, (LT) (GMT-3)

De avondwacht is aangevangen en op de achtergrond horen we de kerstliederen die op het achterdek worden gezongen. Dit is eigenlijk voor het eerst dat er iets van een kerstgevoel is. De kerstbijeenkomst duurt ongeveer een halfuurtje, waarna de bar open gaat en het eerste rondje van de schipper is.. We hebben nog ongeveer 246 mijl tot aan Tobego te gaan.

Tijd: 12.00 uur, (LT) (GMT-3)

De achtermiddaag-wacht. Aan dek is het bloedheet en ook de rest van het schip brengt geen verkoeling. De koffie en thee zijn niet te drinken vanwege het hoge zoutgehalte in het water. De”Eendracht” beschikt over een eigen zoetwatermaker maar het recept is dit keer niet goed geïnterpreteerd. 

Tijd: 00.00 uur, (LT) (GMT-3)

De eerste Hondenwacht van de nieuwe reis. Het is allemaal weer even wennen, zowel aan de kwartier meester als de andere opstappers. We zijn ingedeeld in de Witte wacht en deze bestaat uit vier oudgediende en drie nieuwelingen. Enkel ezijn bekend met de Eendracht en het systeem en voor andere is het de eerste keer dat zij varen. Zij worden bekend gemaakt met de werkzaamheden, zoals het Brand en lekrondje en het bakken van tosti’s. Nog wat zeilen trimmen en de tijd is weer voorbij.  

Donderdag 23 december 2010,

Positie: : 06⁰.28’.2N/055⁰.42’.6W, koers 320⁰

Tijd: 20.00 uur, (LT) (GMT-3)

Vanmorgen rond 03.30 uur, (LT) (GMT-3) zijn we vanuit Paramaribo naar open zee vertrokken. Van de schipper hebben we vernomen dat alles naar wens was verlopen en dat de Loods zelfs 10 minuten te vroeg was. Met een gemiddelde snelheid van 6,92 knopen zijn we nu onderweg naar Tobego het eerste Caribische eiland van onze reis. Het doel op Tobego is de havenstad Scarborough. Een vroegere Nederlandse Nederzetting, welke in eigendom was van de redersfamilie Lampsins uit Vlissingen. Scarborough heette in die tijd Lampsinsburg. Ook Nederlands bekendste zeevarende Michiel de Ruyter (in dienst bij de rederij Lampsins) is in Lampsinsburg geweest. De  sporen daarvan zijn nu nog steeds zichtbaar.

Dit is een nieuwe reis met oude en nieuwe opstappers. Dus zijn we de gehele ochtend bezig geweest met zeil/veiligheidsinstructie, met als afsluiting het alarm voor de Sloepenrol. Iedereen weer zijn oranje zwemvestje halen en melden bij het aangewezen reddingvlot.

Ondanks de lichte deining zien we deze morgen toch weer een aantal lijkbleke mensen  zich richting de zeereling spoeden die hun maag inhoud aan de vissen toe vertrouwen.

Bij de schipper en zijn bemanning heerst er een voorbarige stemming en worden alle zeilen gezet, maar even zo snel weer gestreken.

Het wachtsysteem is ook weer omgegooid en we zullen nu ook vaker doorwisselen. Van 16.00-18.00 uur zijn we ingedeeld voor de 1^e platvoet. Het zijn maar twee uurtjes en die zijn vandaag snel om.

Nieuwe reis, nieuwe gebruiken. Waren we de vorige reis gewend dat de zeunen de mensen aan tafel bedienen nu is er een buffet. Erg onhandig want is zo’n kleine ruimte loopt iedereen elkaar in de weg en een aantal mensen is nog niet ingeslingerd en zijn nog wat onvast ter been. Hopelijk komt het oude systeem weer terug (vroeger was alles beter)

Woensdag, 22 december 2010

Positie: Waterkant, sms 7 Paramribo,

Tijd: 22:00 uur,

Vandaag weer vrijaf dus weer Passagieren. Al vroeg door Brian opgehaald om naar het stuwmeer in Brokobondo te gaan. Paramaribo verlaten via de Highway, nog even het politiebureau Nieuw Haven van afstand gezien en door. Ter hoogte van de Surelco fabriek zijn we gestopt om alvast de lunch in te slaan. Ter gelijkertijd hebben wij gebruik gemaakt van de mogelijkheid om een stukje “Wetlands” te bezoeken dat is ingericht door de Surinaamse Natuurmonumenten. Een trail van 1,5 kilometer dat slingert door een moerasgebied. De beheerder van het terrein heeft voor ons opgesomd welke dieren er zouden moeten zijn, maar op het moment dat wij het gebied bezoeken is het bijzonder heet en vochtig en laten de kaaimannen, Luiaards en bijzondere vogels zich niet aan ons zien.

Het gebied rond de aluminiumfabriek van Surelco is een in een keurig bijgehouden  groene Oase dat de Highway onderbreekt. Arbeiders maaien het te langen gras en het verkeer wordt door verkeerslichten geregeld. Verder het binnenland in zien we allerlei kleine houtenhuisjes met daken van een soort Palmblad. De huisjes maken een armoedige indruk en staan soms alleen of vormen samen een klein dorpje. Dit is ook het gebied waar de binnenlandse oorlog tussen Bouterse en Brunswijk  zich heeft afgespeeld.

De weg is goed geasfalteerd, her en der zitten er wel wat gaten in maar ach. Vroeger schijnt de weg er nog slechter aan toe te zijn geweest en was de ondergrond van Bauxiet. Het toerisme wordt langs deze weg en de Surinamerivier  langzaam ontwikkeld door de bouw van resorts (ter vergelijken met Centerparks ed.) Berg en Dal is zo’n resort waar vanuit je kunt mountainbiken, wandelen, kajakken. Aan milieubeheer worst wel aandacht besteed doormiddel van borden van houdt het schoon, maar de hele weg van Paramaribo naar het stuwmeer ligt bezaait met Pet-flessen. Ook alleenstaande vuilniszakken komen we geregeld tegen.

Bij het stuwmeer aangekomen houdt gaat de asfaltweg over in een rood-bruine Bauxiet weg. De blik over  het stuwmeer is wijds. Afgewisseld met hier en daar een eilandje. Boven het water zijn nog  boomtakken te zien.

Met behulp van Brian hebben we tochtje over het meer gemaakt met een houten kraal voorzien van een grote buitenboordmotor. De schipper en zijn zoontje varen ons een halfuur voor 100 SRD over het meer. Langs de oevers staan weer van die troosteloze huisjes en zien we een moeder de billetjes van haar kind schoonwassen in het meer. Ook hier is men bezig het toerisme te ontwikkelen en staat er op een ander eiland al een mooi douche en toiletgebouw. Een schril contrast met de rest van de omgeving.

Van waaruit wij op de boot zijn gestapt reizen mensen verder het binnenland in. De Suriname rivier loopt nog zo’n 4 uur varen door waarna hij zich spitst. En je nog zo’n 4 uur kan doorvaren en terecht komt bij Braziliaanse goudzoekers.

Ook het stuwmeer is en wordt flink vervuilt. Niet alleen door afval maar ook met stook- en dieselolie. Langs de over staan Oliedrums van waaruit de buitenboordmotoren en Oliedrums aangevoerd op de Kralen worden bijgevuld gevuld.

Op de terugweg stoppen we bij ANAINA Strand. Hier is ook de prefectuur van Brokobondo gevestigd. Zoals de naam al suggereert is hier een strand(tje). Gelegen aan de Surinamerivier is een aardige picknick plaats ingericht met een klein stukje zand voorstellende het strand. De rivier overzwemmen is er niet bij daar er een zeer sterke stroming staat. De vraag is of het überhaupt verstandig is om in de rivier te gaan zwemmen. Naast de Piranha’s , Slangen en huisvuil, maken de zwerfhonden graag gebruik van de rivier om hun behoefte er in te doen.

Na de lunch moest Fred met alle geweld toch nog een stukje zwemmen. Hopelijk hoeft hij zich komende week zich niet onder behandeling te stellen van Jelle onze scheepsarts.

Eenmaal weer op de Highway richting Paramaribo komen we langs het Clarence Seedorf Voetbalstation. Dit was ons tijdens de heenweg ontgaan omdat we het aantal autobedrijven aan het tellen waren, die als dekmantel fungeren om geld wit te wassen.

Na nog een bezoekje aan de bank en de familie van Brian terug naar het schip, waar de kinderen van Brian nog een kleine rondleiding hebben gekregen.

Om 20.00 uur komen de vreemdelingenpolitie en de douane aan boord om de Visa en de scheepspapieren af te tekenen. Na deze formaliteiten weer achter de rug te hebben nog even het kleine geld op maken in “’t Vat” met de scheidende kwartiermeesters.

Dinsdag 21 december 2010,

Positie: Waterkant, sms 7 Paramaribo,

Tijd: 22.00 uur,

Nadat de Immigratiedienst de formaliteiten met ons had afgeregeld hebben wij vrijaf gekregen om te gaan passagieren. Vanaf het schip rechtsaf richting het Onafhankelijkheidsplein. Hierbij passeren wij het Ministerie van Volkshuisvesting. Het gebouw is geen reclame voor Volkshuisvesting want het gebouw is ronduit een bouwval. Naast de Nationale bank van Suriname is de ambassade van Haïti gevestigd. Dit gebouw werd weer even fris in de verf gezet. Blij te zien waar het geld blijft van de Nationale hulpacties.

Tegenover het Onafhankelijkheidsplein is de Presidentiële Residentie. Deze is na afspraak voor groepen te bezoeken van 07.00 uur tot 15.00 uur. De afspraak kan gemaakt worden bij de administratie van het kabinet van de President. Fred heeft het geprobeerd maar omdat hij in korte broek was is hem de toegang ontzegd.

Via de VVV zijn we terecht gekomen bij Fort Zeelandia. Na de Entree te hebben betaald (20 SRD) het fort bezocht. Het maakte een verzorgde indruk. Foto,s maken van de tentoonstellingen was ten strengste verboden. Kennelijk wat gemist, want naast een apothekersruimte en wat vitrines  met wat zand en botjes en een bootje waren de ruimtes leeg. Op de oostelijk gelegen toren staat het monument ter herinnering aan de December moorden.

Na de bezichtiging van het fort nog wat genuttigd in het restaurant. We hadden het al eerder gemerkt maar wisselgeld teruggeven schijnt hier een probleem te zijn. Dus weer een iets te royale fooi.

Het is nu de Kleine regentijd en bij het verlaten van het Fort kwam de regen met bakken uit de hemel vallen. Gelukkig heeft Brian ons opgehaald bij de poort. Brian heeft ons zijn bedrijf laten zien en het gaat hem goed. Hij heeft ons in de gelegenheid gesteld ons webblog en de in- en uitgaande post  af te handelen. (Hopelijk bezorgt TNT de post op tijd)

Na het bezoek zijn we terug gereden met een snorder naar het schip. Op de weg terug viel het op dat het hier een (on)georganiseerde chaos is. Het is een mierenhoop waar iedereen zijn weg weet te vinden. Het verkeer is wel wennen. Ze rijden hier links, maken van een tweebaansweg zomaar vijfbaans, bij het inhalen flink toeteren en veel loslopende honden zien te ontwijken. Wel leuk om te zien.

Omdat we de lunch gemist hadden en men hier over het algemeen later eet dan wij gewend zijn we naar “t’ vat” gegaan. Een voor Nederlanders bekende gelegenheid in Paramaribo. En al zittend etend en drinkend komen we de dag verder door.